Vervolg pagina 12 van de brief van Miepie 

uit Vierschoterhout, mei 1961,

Hannes d'r bij. Ik snap er niets van zei Hannes, ik heb er zeker wel drie liter water ingegooid of zou dat nog niet genoeg zijn geweest toe hij weer naar de dop die op de trechter van het oliecarter stond te sudderen, keek.

Hannes, vroeg Piersma: ge hebt toch geen water in het carter gedaan? 't is wel en hij was helemaal vol dat weet ik zeker, Piersma. Das ene ramp Hannes, dan kunne we geen kilometer verder, want daar had alleen olie in gemoge.

Dat heeft een uur geduurd voordat de zaak weer voor elkaar was. Dat was ons uitstapje Arie.

Arie, van de week keeg ik een brief van je baksmeester. Ik zal hem overschrijven dan kun je hem lezen.

Zeer geachte Juffrouw Miepie,

In naam van Uw vrijer Arie Zorgeloos een enkel teken van taal. Arie is namelijk in de boesch en omdat daar de post zo sloom gaat is hij beangstigd dat U zit te denken dat hij ziek is. Maar wees gerust hij is zeef en de dominee is er ook bij. Nu ben ik op de pen geen helt en mag er een foudtje in mijn brief zitten, dan moet U daar maar overheen klimmen. U zit zich nu af te tobben wie ik wel ben dat is wel moeilijk om het te beschreiven. Dat zit zo : '' Ik ben zijn baksmeester'' , ja nu weet U ijgenleik nog niets. Een baksmeester is zo een soort kapella Kampong ( dat is wel duidelijk). Ik heb gele strepen, je hebt ook mariniers met rooie strepen maar die zijn minder in waarde daarom krijgen wij ook meer geld. Maar voor die gele strepen te kreigen heb ik heel hard moeten blokken.

Nu heb ik Arie belooft als hij zijn best doet ook aan een streep te helpen. Ik heb nogal invloed bij de sergant. Als het lukt vieren we het bij Rita, want bij de fiolenman Bob is er geen plaats voor zoveel man.Nu moet U vooral niet verkeert gaan denken want Rita is de naam  van het cafe. D'r staat wel een meisje achter de kist maar die heet geen Rita maar die heeft zoveel aanhang, daar loeren alle mariniers op, behalve Arie en ik.

Bij Bob is het de laatste tijd ook niet meer zo gezellig. Als hij op zijn fiool speelt gaat er een kriebel door je heen. Wij horen en zien dan niets anders dan zijn fiolen. En Bob kijkt dan met zijn ene oog gesloten en met zijn andere oog naar de lege dopjes van de Hijnekes die voor ons liggen. Een dopje is een biertje of te wel een piek. Bij mij liggen er weleens twintig. Maar men zegt dat een pijp ( bier ) 2 sneeje brood zijn en daarom drink ik zoveel. Arie gaat nooit boven de twaalf doppen uit, hij zegd aan vierentwintig sneejen heb ik genoeg. Dus verhongeren doet  U Arie niet. En toch zou het goed voor ons zijn als Bob ging repatten, maar ja zoals Arie al zegt: Als Bob gaat repatten is Manok voor de mariniers verloren. Aldus de brief van die goeie korporaal Arie.

Je schreef waarom er niets onder de postzegel stond. Ik weet niet wat er met mij aan de hand is, maar ik vergeet het de laatste tijd gewoonweg. Soms heb ik van die ogenblikken, dat ik het gevoel heb dat ik je een beetje ben vergeten.

De postzegel is een beetje verkleurd net als onze liefd maar die moet weer op kleur komen Arie.

Hou je haaks en wees gegroet van je

                                                                               Miepie