Pagina 3.

vervolg van de Scheepskrant 1e jaargang no.7

d.d. 1 juni 1961

Jan Janus Lantaarnstoppel

=======================

In de box had ie het al, die Jan Janus Lantaarnstoppel. "Wat er in dat joch zit, ik weet het niet," zei moeder Lantaarnstoppel dan, maar brullen dat ie doe. Het waren nette mensen zijn ouders, om niet te zeggen akelig nette mensen. Weet u dat het kleedje op de oldfinish tafel nooit scheef lag? En de gordijnen waren hagelwit, omdat Pa Lantaarnstoppel alleen zondags één sigaar mocht roken, maar dan in de keuken. Jan Janus kreeg alles keurig op tijd, zijn eten, zijn schone luier, daar was niet dàt op te zeggen op het huishouwe.

Maar Jan Janus wou eruit en op de aanvallige leeftijd van 14 maanden werkte hij zich de box uit, en viel met een harde plof op het keurige vaste kleed. Toen al openbaarde zich die vreemde drang naar iets anders, naar wijde verten vreemde landen, andere dingen. Later in de tuin had hij er een innerlijk plezier in om met schoenen en al in vuile plassen te dansen, en gierend van de pret incasseerde hij dan ook een pak voor zijn billen ( niet te hard natuurlijk want moe Lantaarnstoppel - ik zei het al - was een zeer nette vrouw ).

Toen ie vijf was maakte hij van de bezem, de zwabber, en een oud tafelkleed  zijn eerste tent, onder het protest van Moe, die vond dat ie zich weer vuil maakte. Tweemaal als kleuter was hij zoek. De eerste keer vond zijn vader hem na uren zoeken in de plaatstelijke vijver waar hij met trots een met de hand gevangen visje toonde. De tweede keer werd hij ontdekt door een angstige politieagent op de nok van het dak van de school, net op het moment toen hij probeerde of hij ook kon vliegen. " Waar dat jong het van heeft weet ik niet," zei Pa hoofdschuddend, want ook Pa - ik zei het al - was een zeer net mens. Streng aanpakke zei Opoe. En dat gebeurde. Hij kreeg dus geen schieter op zijn zesde verjaardag waarom hij gevraagd had, en op achtjarige leeftijd verloor hij volledig het vertrouwen in de goedheiligman uit Spanje, omdat hij op veelvuldig verzoek nog steeds niet was vereerd met een scherp padvindersmes. Natuurlijk wilde hij bij de padvinderij en een tent voor zijn tiende verjaardag, en hij schoof met een minachtend gebaar het Halmaspel opzij dat Pa en Moe hem hadden toegedacht om hem wat rust bij te brengen. Tenslotte bundelde zich al wat er aan avontuur in hem was samen in de wens een èchte tent te mogen bezitten, en met zijn vriendjes te gaan kamperen.Met dezelfde hardnekkigheid weigerde het echtpaar Lantaarnstoppel.

Op veertienjarige leeftijd organiseerde hij een nachtwandeling buiten medeweten van zijn ouders, die tijdens deze nacht eindeloos koffie dronken op het politiebureau, en ( had ie het maar geweten ) in dit spannende tijdsgewricht geneigd waren om desnoods een circustent voor het joch te kopen, als ie maar levend terugkwam. Hij kwam terug en kreeg pianoles in plaats van de gevraagd jiu jitsu. Toen ging hij rebussen oplossen en puzzels. "Het gaat goed", dacht vader Lantaarnstoppel, "hij wordt stukken rustiger". Maar 's nachts droomde Jan Janus van reizen naar de zuidkust, vliegreizen naar de tropen, prijzen die hij zou verdienen met zijn oplossing. Het lot was hem niet gunstig.

Eén maal kreeg hij een prijs thuisgestuurd: een nagelétuitje. Dat was alles. Hij mocht niet kamperen, kreeg geen buks, maar 's zomers in de vakantie gingen ze naar hetzelfde pension in Heuvelum bij een weduwvrouw, waar alles ( zei Ma ) zo keurig was en waar ze ieder jaar met dezelfde ouwe mensen dezelfde gesprekjes hadden over de opvoeding van de tegenwoordige jeugd.

----------------  Nu is Jan Janus Lantaarstoppel de MARN 3 Z/M Lantaarnstoppel J.J. Hij heeft nu zijn tent, eindelijk, in Manokwari. Hij ziet nu vreemde landen. Hij maakt nu nachtwandelingen. Hij heeft nu een echte schieter en een heel scherp mes. Hij mag nu met schoenen en al rond darren in plassen en kali's en hij heeft nu eindelijk echt gevlogen.

Maar Jan Janus Lantaarnstoppel begint een beetje te lijken op zijn vader. Die houdt niet van kamperen. Hij begint een beetje te lijken op zijn moeder, die houdt niet van al die viezigheid en nattigheid. Hij begint nu te lijken op zijn Opoe;  die is bang voor vliegen.------------- Hij ook!

vervolg,see,voir.pag. 4/5